Mijn visie

Ieder mens is uniek en waardevol door God geschapen. De mens is geboren om verbindingen aan te gaan met andere mensen. Onze ouders (verzorgers), grootouders, broers en zussen, en overige gezins- en familieleden en vrienden. In ons gezin van herkomst maken we kennis met het leven en leren we met elkaar om te gaan. We leren wat liefhebben inhoudt en hoe we met conflicten om kunnen gaan. Soms doen we dit op dezelfde manier als onze ouders of andere opvoeders, die ook weer in een gezin zijn opgegroeid. We leren wat emoties zeggen. We ontwikkelen gedachten en leggen gedrag van anderen op een bepaalde, misschien niet altijd juiste manier uit en verbinden hier gedrag aan. Ervaringen uit het verleden kunnen vandaag nog steeds impact hebben op het dagelijks leven.

Het is mijn verlangen om mijn medemens te begeleiden in of na moeilijke perioden in zijn of haar leven. Ik vind mensen kostbaar en waardevol. Van nature heb ik een groot verlangen om betrokken te zijn bij de ander, naar harmonie en naar rust en vrijheid. Ik wil naast mensen lopen op de moeilijke weg die ze gaan om hen te helpen, inzicht te geven en ondersteuning te bieden. Dit verlangen heeft zijn oorsprong in Psalm 147. Hier lees ik dat God dichtbij gebroken mensen wil zijn en hun wonden wil verzorgen. Dat wil ik ook! Wonden van pijn, verwijzing van trauma. In mijn sessies begeleid ik mensen in de zoektocht naar wie zij in oorsprong zijn. En naar de verlangens van hun hart die ze onderweg, door moeilijkheden in het leven, zijn kwijtgeraakt. Ik wil mensen graag leren om minder te moeten en om (weer) beter in contact met hun gevoel te komen en hun eigen weg te gaan.